De beloofde ufo's

Zoals ik gisteren beloofde, hier zijn de ufo's die ik afgemaakt heb. Het popje is voor de dochter van een vroeger buurmeisje van me, die rond Kerst een broertje of zusje krijgt, de sjaal is voor mezelf

Steeds weer wat verder

Inmiddels zijn we al zover dat hij (al twee keer) het hele weekend naar huis mag. Op vrijdag kunnen we hem na de laatste therapie ophalen en zondag moet hij vóór 9 uur weer terug zijn. Heerlijk het hele weekend voor onszelf. Natuurlijk halen we zijn moeder ook wel op, want met haar 88 jaar is het voor haar onmogelijk om op eigen gelegenheid (met rollator en zo) met de bus of de trein naar ons toe te komen.

Afgelopen vrijdag ben ik met mijn zusje (die waarvoor ik een poncho heb gebreid) naar Zutphen geweest. Ze heeft me op een workshop getrakteerd bij Kreazin. Hiervoor had ze geboden op vakantieveilingen en ze had "gewonnen" Ik mocht kiezen uit een heleboel workshops: zeepketting maken, friendly plastic, speciale kerstworkshop, een tas haken van Zpagetti, glazen schaal decoreren, mozïek én glazen sieraden maken d.m.v. de hotpot. Ik vond de keuze moeilijk, maar uiteindelijk heb ik toch maar gekozen voor de hotpot, omdat dat iets heel anders is dan ik aan hobbies heb.

 Dit is het resultaat:

Het is glas, gesmolten in de magnetron in een speciale "Hotpot". Dit smelten duurt ca. 7 à 10 minuten, en daarna moet het een paar uur afkoelen en in de tussentijd hebben we een (ik mag wel zeggen) zeer uitgebreide High tea gehad.
Het was een super gezellige dag.

Morgen zal ik ook nog even een paar foto's plaatsen van een aantal afgewerkte ufo's. Nu moet ik mijn zoon wegbrengen naar het station en dan moet er ook nog iets in het huishouden gebeuren....

Een fijn weekend

We hebben zo'n fijn weekend achter de rug. Mijn allerliefste mocht een nachtje vanuit het revalidatiecentrum mee naar huis. Heerlijk weer met zijn allen aan tafel en gezellig alles samen doen. Het is ook al zo lang geleden, 9 oktober heb ik hem naar het ziekenhuis gebracht.....
En er is in die tijd zoveel gebeurd. Maar toen hij weer hier in de kamer op zijn eigen plekje zat, was dat allemaal vergeten.
Helaas moest hij gisteravond weer terug naar het revalidatiecentrum, maar je weet gewoon dat er daar alles aan gedaan wordt om ervoor te zorgen dat hij weer zoveel mogelijk de oude wordt. Het belangrijkste is echter: hij is nog steeds qua karakter de oude. Hij is zijn optimisme, positiviteit en humor niet verloren. En al gaat al het andere wat langzamer, dat maakt ons niet uit. We zijn blij met hoe hij is en ......